AKT I, SCENA 30

Gospodarz

/…/ Zapalni jak sucha słoma;

tylko im zabłysnąć nożem,

a zapomną o imieniu Bożem –

/…/

/Gospodarz nawiązuje w swych słowach do tragedii roku 1846, gdy krwawa, bratobójcza rabacja Jakuba Szeli, inspirowana przez niemiecką Austrię,  była zbrodniczym grzechem przeciw Bożym prawom;

Gospodarz nie mógł przewidzieć, że jego Rodakom przyjdzie przyjmować „gości”, których wiara daje pełne uzasadnienie, czy też wprost nakaz do „błyśnięcia nożem” w imię Boże./