Wiceminister Szymon Giżyński  w imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Wicepremiera Piotra Glińskiego, pogratulował „Wręczynkom Plus” Honorowego Odznaczenia „Zasłużony dla Kultury Polskiej” oraz wielkiego dorobku na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i upowszechniania polskich tradycji i tożsamości. Odniósł się także do uroczystości obchodów Narodowego Dnia Niepodległości, określając ją jako piękną lekcję patriotyzmu. – Te młodziutkie, kochane dzieci, i to nie zapowiadające się na patriotów i wspaniałych Polaków, a już nimi będące, wyśpiewały hasła, co to jest niepodległość, co to jest dom i szkoła. I jest to program polityczny dla nas i naszych pokoleń, ale jest to też program, dzięki któremu zdobyliśmy niepodległość w roku 1918, dając popis jedności narodowej i znakomitej kombinacyjnej gry. Choć między wielkimi liderami były zasadnicze różnice polityczne – ideowe i programowe – to nie było natomiast żadnych różnic w intensywności miłości do ojczyzny i nie było żadnych różnic w zrozumieniu, że budowanie Polski niepodległej będzie procesem – mówił wiceminister Szymon Giżyński. – Józef Piłsudski już w swojej wczesnej młodości – miał bardzo jasno określony plan Polski, podobnie było z Romanem Dmowskim. A mimo to, obaj panowie i oba wielkie obozy, i mnóstwo innych wielkich Polaków spisało się w tej wielkiej próbie. Dla wszystkich nadrzędnym celem było jak najszybsze osiągnięcie niepodległości Polski i jej powrotu na mapę. Kiedy 11 listopada 1918 roku Marszałek Józef Piłsudski, wtedy jeszcze komendant, objął pieczę nad wojskiem i nad państwem polskim jako naczelnik, to armia polska liczyła 10 tysięcy żołnierzy. I trzeba przypomnieć, że dopiero wówczas rozpoczęła się wojna o polskie granice, a naród Polski przystąpił do walki niepodległościowej, do czynu patriotycznego. I w niespełna dwa lata powstała milionowa armia Polaków walczących o swoją ojczyznę. Armia patriotów zdolnych do wielkich, heroicznych aktów. Tak było w walkach o Lwów z Ukraińcami, potem w walkach z nawałnicą Sowietów, zakończonych zwycięską Bitwą Warszawską 15 sierpnia 1920 roku. Ale były też Powstania Górnośląskie, Powstanie Wielkopolskie, które też miały swoich liderów. Wincenty Witos namawiał polskich chłopów w sposób całkowicie ideowy, programowy, żeby wsparli polską armię. Ignacy Daszyński robił to samo wobec braci robotniczej – wtedy prawdziwej i patriotycznej. Ta jedność i umiłowanie ojczyzny, pragnienie wolności i suwerenności to najwłaściwszy i najwspanialszy testament, a wobec całej Europy i całego świata demonstrowaliśmy siłę i jedność naszego państwa – podkreślił wiceminister Giżyński.