Rozszerzając swoją pieczę – pod kryptonimem Unii Europejskiej – nad Polską, Węgrami, Czechami, republikami bałtyckimi… Niemcy postąpiły zgodnie z duchem i literą pojęcia, stworzonego przez klasyka niemieckiej geopolityki Friedricha Ratzela – Raum-motiv (niem. „motyw przestrzeni); co w praktyce oznacza potwierdzenie zamiaru ekspansji przestrzennej, poprzedzonej ekspansją gospodarczą.

Friedrich Ratzel zbudował swój „motyw przestrzeni” (niemieckiej) na dwóch innych niemieckich pojęciach: Liebensraum, co oznacza „przestrzeń życiową” (niemiecką), manifestowaną przez określoną potrzebę pozyskania tej przestrzeni Raumsinn: na rzecz Niemiec.

Inną, kanoniczną propozycję niemieckiej geopolityki stanowi koncepcja Mitteleuropy, zakładająca hegemonię Niemiec na pasażu bałtycko-adriatyckim i bałtycko-czarnomorskim: dzisiaj realizowane na gruncie wpływów gospodarczo-politycznych; inaczej jednak, niż miało to miejsce w okresie I wojny światowej, gdy projekt Mitteleuropy wymuszał pełne uzależnienie od Niemiec mniejszych państw, przede wszystkim w wymiarze militarno-politycznym.

Spójność nowoczesnej, niemieckiej geopolityki potwierdza tzw. Prawo Lista – stanowiące esencję konstrukcji geopolitycznej autorstwa wybitnego niemieckiego autarkisty, Fryderyka Lista (1789-1846) – głoszące, iż zawsze rozszerzenie ekonomicznych wpływów państwa, powoduje: zwiększenie jego wpływów politycznych.

Współcześnie: kanclerz Niemiec Angela Merkel jest wierna zarówno pryncypialnym wytycznym niemieckiej geopolityki, jak i testamentom swych wielkich poprzedników, mistrzów i nauczycieli: Ottona von Bismarcka, Konrada Adenauera, Helmutha Kohla.

SZYMON GIŻYŃSKI